Pagina's

dinsdag 16 juli 2019

16 Juli 2019, Zevenhuisterweg 76



Het huis van Opa en Oma de Vries, Zevenhuisterweg 76, Nieuw-Roden,
of
Van oude mensen en dingen die voorbij gaan (Louis Couperus).

Het huis, nr.76, werd jarenlang aan het zicht onttrokken door struiken maar is nu weer goed zichtbaar en er staat een stacaravan in de tuin. Er staat kennelijk iets te gebeuren daar en daarom ben ik er gisteren even gestopt en heb kennis gemaakt met Sietse de Vries (geen familie), de man die het huis onlangs heeft gekocht. Heb verteld dat mijn Opa en Oma daar gewoond hebben en hij nodigde mij uit om binnen te kijken en foto’s te maken nu het nog kan, het huis gaat namelijk binnenkort tegen de vlakte. Eerste reactie is, jammer, maar na de rondleiding snap ik het, het is een bouwval, het voorhuis is niks aan veranderd sinds Opa en Oma midden jaren 60 vertrokken en achterin zijn van hout en gipsplaat wat kamers getimmerd.
Wat verder vooral opvalt is dat het huis zo klein is!
2 september staat het verwijderen van de asbestplaten in de planning en daarna wordt het zo snel mogelijk gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw.
Dan is het alleen nog een herinnering.

Zo ziet het er nog wel redelijk uit😀

Een schuur met herinneringen 😫

Hier huisden ooit varkens.

Hier huisden ooit varkens.

Dit gedeelte is wel veranderd, hier werd de afgelopen 50 jaar gewoond.

Nog een keer diezelfde schuur

De schuur

Dit is wel bijzonder, het keukentje, nog net zo als ik het me herinner van eind jaren 50, begin jaren 60. Als ik als klein jongentje bij Opa en Oma logeerde werden hier ‘s avonds voor het naar bed gaan gezicht en handen door Oma gewassen, met koud water, maar wel veel voorzichtiger dan dat mijn moeder dat deed😀
Een douche was er niet, hadden we thuis wel, maar die werd alleen op zaterdagavond gebruikt😫😂

De kelder, ook nog in originele staat.

De woonkamer, zo klein dat het zelfs met een groothoeklens niet lukt om een goede foto te maken. In de nis naast de schoorsteenmantel stond, op een plank aan de muur de radio, zo’n ouderwetse buizenradio. Op zondagmiddag werd er door mijn ouders, met Opa en de overbuurman vaak geklaverjast, maar om half vijf moest iedereen stil zijn en werd de radio harder gezet voor Frits van Turenhout en de voetbaluitslagen, en dan ging het vooral om de Toto😀

De verschrikkelijk steile trap naar boven.

Het kamertje waar ik als kind regelmatig geslapen heb. Wat mij vooral is bijgebleven is, is het geluid van voorbijrijdende brommers, je hoorde ze van ver aankomen en als ze voorbij waren veranderde het geluid. Gek hè, dat zo’n detail in je herinnering blijft hangen.

Dit gedeelte is wel veranderd, hier werd de afgelopen 50 jaar gewoond.


Zo ziet het er nog wel redelijk uit😀

De voordeur

Geen opmerkingen:

Een reactie posten