Viervlek (libel)

Viervlek, gezien en gefotografeerd bij het kleine ven in het Mensingebos in Roden.

Wikipedia: De viervlek (Libellula quadrimaculata) is een echte libel uit de familie van de korenbouten (Libellulidae). De viervlek is zowel in Nederland als België vrij algemeen. De soort komt in grote delen van Europa voor, behalve in het zuiden van Italië, Griekenland, IJsland en het Noorden van Noorwegen. Daarnaast komt hij ook in Noord-Amerika voor.

De viervlek is een middelgrote libel met een vrij breed achterlijf dat taps toeloopt en in een punt eindigt. Mannetjes en vrouwtjes zijn vergelijkbaar getekend, maar onderscheiden zich in de achterlijfaanhangsels. De achtervleugels hebben een donkere vlek in de basis; de aders in de donkere vlekken zijn opvallend geel. Halverwege de voorranden van de vleugels staat een donker vlekje, dat niet voorkomt bij andere libellensoorten. Sommige exemplaren hebben bij deze vlekjes, en bij de pterostigmata, een extra donkere veeg in de vleugels. Het achterlijf is bij jonge dieren overwegend oranje met een contrasterende zwarte punt; de segmentranden hebben gele zomen. Oudere dieren worden donkerbruin met een grijze zweem, de zwarte punt vormt dan geen contrast meer. In het achterlijf zijn vaak opvallende luchtbellen zichtbaar. De ogen zijn roodbruin, het gezicht is crèmekleurig, soms bijna wit. De lichaamslengte van volwassen dieren ligt tussen 40 en 48 millimeter.

De larve is 21–27 mm lang.

Viervlek, Four-spotted chaser, Libellula quadrimaculata

Viervlek, Four-spotted chaser, Libellula quadrimaculata

Variabele waterjuffer

Variabele waterjuffer

De variabele waterjuffer (Coenagrion pulchellum) is een juffer uit de familie waterjuffers (Coenagrionidae). Het is in Nederland een van de drie algemeenste zwart-met-blauwe juffers, samen met de watersnuffel (Enallagma cyathigerum) en de azuurwaterjuffer (Coenagrion puella). 
(zie Wikipedia: Variabele waterjuffer)

*

Variabele waterjuffer (Coenagrion pulchellum), 4 juni 2021
NIKON D5300  ƒ/10  1/500  90 mm  ISO 400

*

Variabele waterjuffer (Coenagrion pulchellum), 4 juni 2021
NIKON D5300  ƒ/10  1/500  90 mm  ISO 400

*

Variabele waterjuffer (Coenagrion pulchellum), 31 mei 2021
NIKON D5300  ƒ/11  1/400  90 mm  ISO 400

*

Lantaarntje

Lantaarntje

Het lantaarntje (Ischnura elegans) is een 30 à 34 mm grote juffer die in vrijwel heel Europa algemeen voorkomt. In Nederland en België komt de soort zeer algemeen voor. 
(zie Wikipedia: Lantaarntje)

*

Lantaarntje (Ischnura elegans), 4 juni 2021
NIKON D5300  ƒ/10  1/500  90 mm  ISO 400

*

Meikever

Meikevers, zie ze momenteel heel veel, ook tijdens het tuinieren diverse exemplaren gezien. Tijd voor een fotosessie met de 90mm macrolens.

Wikipedia: De meikever of gewone meikever (Melolontha melolontha) is een insect uit de orde kevers (Coleoptera) en de familie bladsprietkevers (Scarabaeidae).

De meikever is met een lengte tot 3 centimeter een middelgrote soort, de kleur van de dekschilden en de poten is kastanjebruin. Het gehele lichaam is voorzien van een fijne, witte beharing en de segmenten van het verder zwarte achterlijf hebben aan weerszijden driehoekige witte vlekjes. De antennes hebben een oranje kleur en eindigen in een langwerpige verdikking. Deze bestaat echter uit verschillende lamellen die eenmaal uitgewaaierd duidelijk zichtbaar zijn en worden gebruikt bij het zoeken naar voedsel of een partner.

De meikever komt voor in grote delen van Europa, en is vooral te vinden op open plekken in bossen, bosranden en open velden met gras als begroeiing. In Nederland en België is de soort niet meer zo algemeen als vroeger. De meikever is een van de bekendere Europese kevers en speelt een bescheiden rol in de cultuur.

De meikever dankt zijn Nederlandse naam aan het voorkomen van mei tot juni. Ook andere kevers die behoren tot de bladsprietkevers zijn vernoemd naar de maand waarin ze veel voorkomen, zoals de junikever (Amphimallon solstitialis) en de julikever (Polyphylla fullo). De junikever is te zien van juni tot juli, de julikever verschijnt iets later en vliegt van juli tot augustus.

In de Nederlandse taal heeft de meikever veel andere namen, die afhankelijk zijn van de streek. De bekendste namen zijn mulder of molenaar, wat slaat op de fijne lichte haartjes over het gehele lichaam die de kever – net als een molenaar – een bepoederd uiterlijk geven. De voorkeur voor de eik komt vaak terug in streeknamen, zoals in de Twentse varianten ekkelfrans, ekkeltinus, ekkelworm, ekkelteve, ekkeltieuwe en ekkelbrommer. In Drenthe en omstreken worden de namen eekmulder en ekkelbieter gebruikt. Brabantse en Limburgse namen ten slotte zijn hegmulder en meuleneer.
De meikever is binnen Europa in vergelijking met andere kevers een zeer bekende soort waardoor er ook in andere talen verschillende namen worden gebruikt. In de Engelse taal wordt de kever cockchafer genoemd, dit is waarschijnlijk een verbastering van 'clock-chafer', dat 'klok-kever' betekent.
De naam 'cock' is Engels voor mannelijk(heid) en zou ook kunnen slaan op de grootte van de kever in vergelijking met andere soorten.Alternatieve Engelse namen zijn billy witch en spang beetle, deze eerste naam verwijst naar de volksmythe dat als de kever in het hoofdhaar terechtkomt, alleen te verwijderen is door het haar af te knippen. De naam 'spang beetle' betekent vrij vertaald 'glimmende kever'.

Groentje

Groentje (Callophrys rubi)

Familie: blauwtjes (LYCAENIDAE)

Onderfamilie: Lycaeninae / Callophrys rubi

Groep: Dagvlinder

Zeldzaamheid: Een vrij schaarse standvlinder die lokaal voorkomt op de zandgronden. De laatste jaren breidt de soort zich enigszins uit naar het noorden; van Texel, Vlieland en Terschelling komen steeds meer waarnemingen. In het westen van het land wordt het groentje nauwelijks waargenomen.

(zie Wikipedia: Groentje)

*

Groentje (Callophrys rubi), 2 juni 2021
NIKON D5300  ƒ/10  1/640  90 mm  ISO 400

*

Citroenvlinder

Citroenvlinder (Gonepteryx rhamni)

Familie: witjes (PIERIDAE)

Onderfamilie: Coliadinae / Gonepteryx rhamni

Groep: Dagvlinder

Zeldzaamheid: Een algemene standvlinder die verspreid over het hele land voorkomt.

(zie Wikipedia: Citroenvlinder)

*

Citroenvlinder (Gonepteryx rhamni), 2 juni 2021
NIKON D5300  ƒ/10  1/640  90 mm  ISO 400

*

Citroenvlinder (Gonepteryx rhamni), 2 juni 2021
NIKON D5300  ƒ/7,1  1/500  400 mm  ISO 200

*

f

*

Groene Bladsnuitkever

Wikipedia: De groene bladsnuitkever (Phyllobius pomaceus) is een keversoort uit de familie snuitkevers (Curculionidae).

Beschrijving.
De groene bladsnuitkever is een slanke, langwerpige snuitkever van zeven tot negen millimeter lang. Het exoskelet is bedekt met glanzende ovale schubben. Deze zijn meestal goudgroen, maar de kleur kan variëren van blauw tot groen of koperrood. Deze schubben kunnen makkelijk worden verwijderd, waardoor beschadigde exemplaren bijna zwart kunnen lijken. Het voorste dijbeen heeft een opvallende tand. De larve is tot acht millimeter lang, heeft een crèmewit lichaam en een donkere kop.

De groene bladsnuitkever kan verward worden met de grote bladsnuitkever (Phyllobius glaucus). De schubben van deze verwante kever zijn echter spits en langwerpig en de poten zijn geheel of gedeeltelijk helder geel of roodachtig geel.

Verspreiding en leefwijze
De groene bladsnuitkever is inheems in Europa en komt er wijdverbreid voor in een verscheidenheid aan habitats, zoals parken, tuinen, braakliggende terreinen, bossen en rivieroevers. Volwassen kevers zijn van april tot eind juni actief. Ze zijn met name te vinden op grote brandnetel (Urtica dioica) en moerasspirea (Filipendula ulmaria), waar ze zich voeden met de bladeren en stengels. De larven leven in de bodem, waar ze zich voeden met wortels.

De groene bladsnuitkever (Phyllobius pomaceus), 26 mei 2021
NIKON D5300, ƒ/9, 1/500, 90 mm, ISO 1600

De groene bladsnuitkever (Phyllobius pomaceus) , 27 mei 2021
NIKON D5300, ƒ/22, 1/160, 90 mm, ISO 1600